Tijdens sommige energiehoudingen en energiebewegingen uit de chi kung ga je schouders voelen. Soms de spieren bovenop je schouders, soms pijnpunten op of tussen je schouderbladen. Maar soms voel je ook op andere plekken pijn of druk. In je knieeen, voeten, rug…
Dat kan ontstaan doordat je te intensief oefent. Te lang, te hoog, te gespannen, te fanatiek. Vaak uit gewoonte… We doen het ons hele leven al zo vaak. We eten teveel, werken te lang, slapen te kort, zitten te veel, bouwen teveel moeheid op, enzvoort. Eigenlijk gaan we constant over onze grenzen heen.
De oplossing?
- Blijf binnen je comfortzone. Respecteer je grenzen. Ga niet over de pijngrens heen. Dus: doe tijdens chi kung slechts 70% van wat je zou kunnen doen. Ook al instrueert de docent de groep om verder te gaan. Dat geldt bijvoorbeeld voor de mate van verlenging (stretching) van je lichaamsdelen, voor de tijdsduur van de houdingen, voor de hoogte van je armpositie, voor de diepte van je beenpositie, enzovoort. Als je die grenzen respecteert, worden ze vanzelf steeds ruimer…
- Stel jezelf tijdens de les en tijdens je eigen beoefening veelvuldig dit soort vragen:
- Hoe kan het zachter?
- Hoe kan het vloeiender?
- Soepeler?
- Lichter?
- Zachter?
- Plezieriger?
- Geef jezelf wat massage of andere vorm van lichaamswerk cadeau. Shiatsu, ayurvedische oliemassage, Bowen, of iets dergelijks.
De andere mogelijkheid: vaak blijkt dat de pijn helemaal niet ontstaat door de chi kung oefeningen. Maar dat hij allang aanwezig was. Als je leert om meer te ontspannen tijdens bewegingen en stille houdingen, dan ga je eventueel aanwezige spanningen vaak beter voelen. Bij Bos Chi Kung ontwikkelen we het lichaamsbewustzijn: ervaren wat je lichaam doet, ontdekken wat je met je lichaam kan. Je gaat steeds beter voelen wat er zich afspeelt in je lijf. Dus kom je soms ook aanwezige spanning, stress, oude trauma’s, tegen.
Als je dan stopt, steek je eigenlijk je kop in ’t zand. Stress kun je ook als uitdaging zien..:
“Oké, ik ervaar pijn, druk, spanning, stress, harde spieren… Kan ik daaromheen toch zachtheid creëeren? Kan ik om de spanning heen toch ontspannen? Kan ik die druk laten afglijden naar omlaag… en voelen in mijn voeten? Kan ik de grond mijn last laten dragen? Kan ik het pijnlijke deel als het ware omarmen? Kan ik mezelf toch openen? Kan ik blijven ademen en glimlachen?”
Bos Chi kung Doorwerth (qigong) 
Klopt, ik stond na 4 weken al 20 min in de eerste 2 houdingen. Tijdens het staan had ik geen problemen, maar tijdens een weekeinde met andere lichamelijke activiteiten voelde ik pas dat knieen/enkels en voeten overbelast waren geraakt. Ik ga nu terug in tijdsduur naar 5-10 min per houding.