Meest comfortable schoenen van de wereld?

Hielpijn

“Wandelen is een van de beste vormen van chi kung”, zei een bevriende Spaanse qigong leraar ooit. En inderdaad is het zó goed om veel te wandelen. Dat meestal geeft meer gronding/aarding en rust dan fietsen, en is ook beter voor je botdichtheid.

Maar in de zomer van 2011 kreeg ik opeens last van mijn hielen. Zéér pijnlijk bij het staan en lopen. Zo pijnlijk, dat ik een paar maanden alleen maar fietste (en dat voor een wandelaar als ik…).

Was het hielspoor? Peesplaatontsteking? Slijmbeursontsteking? Of wat..? Zelf kun je dat moeilijk bepalen. Dus op naar de dokter. Die stuurde me naar een specialist voor röntgenfoto’s en echo’s.

En die kon met haar handen en apparatuur helemaal niets vinden. Geen ontsteking, uitgroeisels, vervorming, of verkalking. Niks.

“Uw voeten zijn perfect in orde”, zei de arts. “Dat is jammer”, zei ze ook. “Hoe zo?”, vroeg ik. “Nou, anders had ik u een injectie met corticosteroïden kunnen geven. In de hiel. Dat is een van de pijnlijkste injectie die er bestaat.”

Aha. Tja. Daar sta je dan, zuchtend, op je nog steeds uiterst pijnlijke hielen.

Verdwenen vetkussentjes

Dan maar eindeloos speuren op het internet naar mogelijke oplossingen. De enige diagnose die uiteindelijk overbleef: defecte schokdemping onder de hielen. Ofwel: verdwenen of verschrompelde vetkussentjes onder de hielen.

Dat kan gebeuren na trauma of door ouder worden. Vrijwel niet te diagnostiseren. “Dat zal het wel niet zijn, dat komt zo weinig voor”, zei de specialist. Ja ja. En daar bestaat eigenlijk ook geen oplossing voor.

Dus ik lekker toch verder op zoek naar oplossingen. Inlegzooltjes. Oefeningen voor de voeten. Stretches. Spierversterking. Andere manieren van lopen. Voetmassages. Warme voetbaden. Nog meer inlegzooltjes, met water, rubber, schuim, gel. Andere schoenen…

Kyboot

Uiteindelijk kwam ik terecht bij de Kyboot. Een Zwitserse schoen, gemaakt door de firma Kybun. Ontwikkeld door de man die ook de MBT-schoen uitvond. En hem verder ontwikkelde. Véél verder…

Ik ontdekte iemand in Arnhem, die – als enige in Nederland – Kyboot verkoopt. Ook via het internet. Maar ze zijn dusdanig geprijsd, dat ik ze niet zonder te passen wilde bestellen. Dus ik van Amsterdam naar Arnhem om er voorzichtig een paar schoenen te passen.

Het bleef niet bij “even passen”. Uren gepraat met Job Vink, een bevlogen masseur en de Kyboot specialist van Jachrivma. Diverse Kyboots gepast: nieuwe, maar ook oude van hem zelf.

Zo comfortabel had ik nog nooit gelopen. Ik was direct verkocht. Maar het kopen van de schoenen ging iets moeilijker. Want mijn favoriete maten en modellen moesten uit Zwitserland komen.

Job Vink ging kort daarna op wintersport, en bracht uit Zwitserland de gewenste schoenen voor me mee. Een van de maten klopte jammergenoeg niet. Maar Jachrivma heeft klantenservice hoog in’t vaandel staan, en mijnheer Vink deed er alles aan om me snel aan wél goed passende te helpen.

Sindsdien ben ik de gelukkige beloper van 3 paar Kyboot schoenen. Een dicht model voor winter en regen, een sportief model met mesh voor gewoon gebruik, en sandalen voor warme dagen.

Wat maakt Kyboot zo bijzonder?

Ik ga je niet opzadelen met de verhalen van de fabrikant Kybun (overigens best interessant), maar beschrijf mijn eigen ervaringen.

De buitenzool is héél dun en flexibel. Zo dun, dat je hem met een vinger kunt indrukken. De binnenzool bestaat uit een speciaal soort schuinrubber: lak, lekker dik en héél zacht. Als je erop loopt, lijkt het alsof je loopt op gras, mos, of zand. Héérlijk.

Verder is de Kyboot heel licht. Doordat de zool niet bestaat uit een dikke laag rubber, maar uit met schuimrubber met veel lucht erin.

Boven in de binnenzool zitten gaatjes, waardoor iets van de lucht uit de schuinrubberzolen bij elke stap de schoen in wordt geperst. Heel erg groot is dat effect niet (je voeten rusten immers op die gaatjes en drukken ze grotendeels dicht bij elke stap), maar enig effect heeft het wel degelijk.

Kyboot vs. MBT (en soortgenoten)

Dat zijn tegelijk de grote verschillen met de MBT-schoenen. MBT staat voor “Masai Barefoot Technology”. MBT-schoenen (en de vele klonen) zijn heel zwaar, totaal onbuigbaar. En er zit een “bobbel”, een ronding onder de zool. Die zou je het gevoel moeten geven dat je in zand loopt.

Ik heb MBT’s diverse malen uitgeprobeerd, en bezit een stel Skecher schoenen die ongeveer hetzelfde doen (en veel minder wegen). Maar het lijkt in de verste verte niet op “lopen op zand”. Je rolt steeds over die bobbel heen. Dat lijkt in het begin wel lekker, maar voelt ergens ook heel onnatuurlijk.

Fanatieke verdedigers van het MBT-principe zullen het hier niet mee eens zijn. Een aanvoeren: als je in rul zand landt met je hiel, zakt je hiel weg in het zand, en moet je met de rest van je voet natuurlijk afrollen over de “rand van het kuiltje” heen.

Onnatuurlijk

Maar… zand is zacht, gras is zacht, mos is zacht. Die MBT-zool heel hard. Je voet kan helemaal niet vrij bewegen in de schoen. Je kunt alleen maar over die ronde zool heenrollen. Afrollen van achter naar voren.

Dat voelt – wat mij betreft – helemaal niet als lopen op zachte, natuurlijke ondergrond.

En ik kan het weten. Want ik heb ook Vivo Barefoot Shoes, en Vibram Fivefingers. Met volkomen vlakke, uiterst dunne en flexibele zolen (3 of 4 milimeter dun). Die geven veel meer het “blote voeten gevoel”. Je voeten kunnen zijwaarts bewegen, strekken, buigen, landen op midden- of voorvoet, enz. Al blijft lopen op wat voor zool ook, altijd anders aanvoelen dan écht op je blote zolen lopen.

Lopen op mos

Hoe het ook zij: elke keer dat ik mijn Kyboot beloop, bijna bij elke stap, verbaas ik me opnieuw over het comfort van de zool. Zó zacht, zó lekker. Als lopen op mos. En de voet kan vrij bewegen op en in de vlakke, veerkrachtige binnenzool.

“Maar die zachte, flexibele zool geeft geen enkele ondersteuning aan de voet!, zeggen vrienden die mijn Kyboot uitproberen. Klopt. Dat is precies de bedoeling.

Ik wil géén kunstmatige ondersteuning. Ik wil dat mijn voet- en enkelspieren het werk verrichten. En bij elke wandeling (en stilstand) vanzelf groeien in kracht en beweeglijkheid.

Balanstraining

Naast mijn speciale chi kung evenwichtsoefeningen doe ik af en toe training op een “balansbord”, “evenwichtsschijf” en “oefentol”. Om mijn evenwicht te verbeteren, en enkel-, voet- en beenspieren te versterken.

Maar de Kyboot heeft een soort ingebouwde balanstrainer. Want op die zachte, veerkrachtige zool kun je wiegen, deinen, balanceren, veren. Alle kanten op. Heel subtiel.

Nadelen

“Elk voordeel heb z’n nadeel”, zei Johan Cruijf. Niets is perfect, Kyboot ook niet. Voor de volledigheid: De zolen zijn dun en ietwat kwetsbaar. Dus loop er niet mee over spijkers en glas. (De veerkracht blijft wel aanwezig bij een gaatje, maar er kan dan water in komen, dat opgezogen wordt door de sponsachtige zool). De prijs ligt ruim boven de 200 euro per paar. Voor sluipers met gevoelige oren: de zolen maken een beetje een soppig, sponzig geluid. Als je niet getraind bent, moet je niet meteen de hele dag op Kyboots gaan lopen: want je gebruikt (en traint) andere spieren dan in gebruikelijke schoenen. En ze zijn in Nederland maar op 1 plek verkrijgbaar: bij Jachrivma in Arnhem.

Fijnste schoenen ooit…

Ik was jarenlang een soort schoenen-freak, altijd op zoek naar plezieriger lopende schoenen. Omdat ik van jongs af gevoelige voeten had.

Kistjes heb ik gedragen, Van Bommels, Mephisto’s, Meindel, Lowa, Scarpa, Ecco, allerlei sportschoenen, Merrell Ventilators, Wolky, Teva’s (4 paar), Crocs (8 paar), massage slippers, Skecher Resistance Runners (MBT-achtig), en 2 merken “blote voeten schoenen”: de Vibram Fivefingers (3 verschillende) & Vivo Barefoot shoes…

De Fivefingers en Vivo’s draag ik nog wel in de natuur – op natuurlijke, oneffen ondergrond in bossen, duinen, bergen (prima training voor de voeten).

Maar sinds januari 2012 gebruik ik op harde vloeren, asfalt, stenen en tegels alleen nog Kyboot schoenen, sportschoenen en sandalen. De fijnste schoenen ooit, het geld dubbel en dwars waard.

Mijn hielen nú

Hoe het zit met m’n hielen? Nog steeds gevoelig als ik ermee op de harde vloer of ondergrond loop. Want die vetkussentjes zijn nog niet teruggekomen, en wie weet gebeurt dat nooit.

Maar ik kan uiterst comfortabel elke dag úren buiten lopen. Gebruik soms voor de lol een stappenteller: 10.000 tot 28.000 stappen op een dag vormen geen enkel probleem. Da’s een heel andere situatie dan een jaar geleden.

Leer hier over de “VoetFitness” training die ik af en toe geef.

Advertentie